तुझ्या आठवनींना समजव जरा
त्या नेहमी माझा पाटलाग करतात
मैफिलीत जरी बसलो मी
तरी त्या मला एकट करतात ।।
सहवास तूझा नकोच मला
फक्त थोडा अवकाश दे
काळोखात हिँडतो मी
फक्त थोडा प्रकाश दे ।।
प्रेमाच्या या लढाईत
मी पुर्णपणे हरवलो गं
प्रयत्नांत विसरन्याच्या तुला
मी एकांताशी भांडलो गं ।।
फक्त एकच मागन आहे आता
तेव्हड माञ नाकारु नकोस
पुन्हा अशि जीवघेनी थट्टा
दुस~या कुणाची करु नकोस ।।
अपेक्षा करशील तू प्रेमाची
पण प्रत्येकजन वफादार नसतो
फुलाप्रमाने तूला जपायला
प्रत्येकात कविकुमार नसतो ।।
.......-कविकुमार
(१९ जानेवारी २०१२ )
No comments:
Post a Comment