-:( कोण गेले ):-

गजल 

हा डाव मांडलेला उधळून कोण गेले ? 
दारावरी सुखाला अडवून कोण गेले ?? 

मी पाहिली उद्याची स्वप्ने किती गुलाबी ? 
डोळ्यात आसवांना सजवून कोण गेले ?? 

माझ्याच जीवनाला श्वासात कैद केले ;
आयुष्य हाय माझे विझवून कोण गेले ??

आला वसंत होता घेवून पाखरांना ;
वाटेत या फुलांना तुडवून कोण गेले ??

रातीस कोण देतो अंधार पांघराया ?
आभाळचांदण्यांना पसरून कोण गेले ??

कविकुमार -
(२।१०।१४)

-:( देवा ):-

-:( प्रश्न ):-

गजल

अंत नाही भेटला मजला नभाचा !

वेध तेव्हा घेतला मी या जगाचा !

जिंकले आम्ही जरी आकाश सारे ;

शोध नाही लागला पण माणसाचा !!

जन्म माझा का तुला झाला नकोसा ? 

एक साधा प्रश्न होता अर्भकाचा !!

मागणे इतकेच आता मागते मी ;

पाज मजला थेँब तू आई दुधाचा !!

वार तू केलेस जेव्हा काळजावर ;

वेदनांना गंध आला चंदनाचा !!

कविकुमार -

(३०।९।१४)