-:( एकांत सोबतीला ):-

लावु कसा मी आता 

हिशोब आठवांचा 

मनात दाटलेला 

पाऊस भावनांचा 

कर्तव्यनिष्ठ नाती 

सुखात व्यापलेली 

दुःखात यातनांच्या 

पुरती दुरावलेली 

मज वाटला दुरावा 

आता जरी जरासा 

कवटाळतो नभाला 

परका तरी जरासा 

हा खेळ नियतीचा 

माझ्याच वाटनीला 

भोगावयास उरला 

एकांत सोबतीला 

- कविकुमार 

(७।११।१२)

-:( आठवांच्या वेदना ):-

गजल 

आठवांच्या वेदनेला बांधले मी छावणीला 

त्या क्षणाच्या जिँदगीशी खेळतो मी रासलीला 

दूर माझ्या तू जरीही याच हृदयी सोबतीला 

आसवांचे दुःख सारे चिकटलेल्या पापणीला 

जिँकलेली तू मला पण मी कुठे गं हारणारा 

भावनांशी झुंजताना सावरे या पाकळीला 

संपली माझी प्रतीक्षा पण तरी एकांतता का ? 

धूर्त या भोळेपणाची का बसवली कोणशीला 

कोण कुरवाळुन गेले रे "कुमारा" सोनियाला 

बैसले आयुष्यभर मी आज त्याचा राखणीला 

- कविकुमार 

(२।११।१२)

-:( प्रामानीकपना ):- मराठी लेख

नुकताच घडलेला प्रसंग सी . एस . टी . मुंबई 

मी ऑफिसवर येवुन थांबलो रोजच्या प्रमाने कांता आजी झाडलोट आणि लादी पुसायला आल्या. अद्याप सर आले नाही म्हणुन आँफीसात एकटाच होतो 

कांता आज्जीँची प्रकृती आज ठीक वाटत नव्हती म्हणुन मी म्हणालो आजी आज राहुंद्यात मी झाडलोट करतो सरांना तुम्हीच केली म्हणुन सांगेल 

वयाची ७० वर्षे पुर्ण केलेल्या कांता आज्जीँनी साफ नकार दिला मला म्हणाल्या "नको ! माझ काम मला करूदेत बाळा , त्यांना फसवुन माझ्या प्रामानिकतेवर बोट उठवेल माझ मन. 

या वयातही कामावरती इतकी निष्ठा पाहून मन अगदि भरून आलं 

मग आपली निष्ठा कोठे हरवली ?

आपले संस्कार कसे गोठले 

प्रतिभेचा खेळ मांडण्याइतके शंड आहोत का आपन 

 आज प्रामानीकतेचा महासागर डोळ्यांत डाटलाय , कांता आजीँच्या या धड्याला मनापासुन हँट्स आँफ !! 

-कविकुमार

-:[ उगाच मन सुखावते ]:-

तुझ माझ्याशी नात 

अस कस हे आहे ? 

कोण आहे तुझा मी 

माझी कोण तु आहे ? 

छीटकारतो तुला मी 

वेदना मलाच होते 

पाहतोच सुख तुझे 

पन दु:ख मलाच होते 

दुरव्यातही तुझीच आस 

एकांतही तुझाच भास 

लागलेली ठेच मला अण् 

फुंकर म्हणुन तुझाच श्वास 

जवळीक देइल वेगळेच वळन 

मला याचीच भिती वाटते गं 

दुरच सही, पन सुखी राहू 

आता असेच मला वाटते गं 

जाता जाता फक्त आता 

इतकेच मला सांगशील का ? 

या नात्याला मैञी म्हणुन 

नाव पुरेस नव्हतच का ? 

हार माझी मान्य परी 

तु माञ जीँकलीच नाहीस 

किमान माझी मैञी तरी 

तुतर समजु शकलीच नाहीस 

वचन माझे तुटनार नाही 

याद तरी तुलाच पुकारते 

जीँकुनही हार मानन्यास 

आज उगाच मन सुखावते 

आज उगाच मन सुखवते . . . । 

-कविकुमार 

[१२।८।२०१२ , १०:४०PM ]

-:( अंधार ):-

गजल 

रातीस का मिळाला अंधार वाटणीला 

हे भाग्य लाभलेले माझ्याच चांदणीला 

जिँकून हारलेला प्रत्येक थेँब माझा 

आलाच पूर एसा भेटून पापणीला 

एकांत झोपनारा तो चंद्र सोबतीला 

तारेच फक्त होते आकाश राखणीला 

या साखरात शाई पाहून धंन्य झालो 

लिहीण्यास कागदावर दे साथ लेखणीला 

हा गंध सोनियाचा होता ' कुमार ' त्यांचा 

अजन्म सोबतीने राहिल 

राखणीला 

- कविकुमार 

[ १।८।२०१२ , १२:३३AM ] 

"लाँजीक"

आपन प्रत्येक गोष्टीत नेहमीच 

"लाँजीक" का शोधत असतो ? 

काही अनलाँजीकल गोष्टिँमध्ये 

फक्त आनंद शोधावा 

जीवन आधीक सुंदर वाटत 

-कविकुमार 

[३१।७।२०१२ , ५:५६PM]

नशीब :-

नशीब , नशीब म्हणजे काय असत ? 

आपनच आपल्या कृतीने लिहीलेल 

आपल्याच भविष्याच पुस्तक 

जी माणसे विचारांनी तेजस्वि असतात 

त्यान खुप काही चांगल मीळत सुद्दा 

विचार आणि कर्म वाईट 

त्याचे भविष्यही वाईटच मार्ग पकडनार 

मग मनासारख घडल नाही की 

पुन्हा नशीबाला दोष देनार 

पन एक गोष्ट लक्षात ठेवा 

हस्तरेषांहुन जास्त हस्तकर्तुत्वावर विश्वास ठेवा 

आयुष्य खुपच सुंदर आहे 

भविष्य आपल्याच हातात आहे 

- कविकुमार 

(२५।७।२०१२)

-:( पूर ):-

गजल 

यादेस आज तुझीया भलताच नूर आला 

मीटता चुकून डोळे स्वप्नास पूर आला 

तालास साथ देण्या कंठात प्राण नाही 

कामास आज माझ्या परकाच सूर आला 

छायेस शोधताना चटके उन्हात बसले 

सुर्यासही पहा त्या ग्रहनात ऊर आला 

देतास घाव मजला केला प्रयास त्यांनी 

भोगावया गुन्ह्याला भलता चतूर आला 

बघ सोनिया कुणाची प्रश्ने 'कुमार' पुसतो 

या जिँदगीत माझ्या सल्ला फितूर आला 

-कविकुमार 

(२२।७।२०१२ , १२:३३ AM)

-:( परोपकार ):-

इतरांना सुगंध देन्याकरता 

का फांदीपासुन तुटाव लागत ? 

इतरांना प्रकाश देन्याकरता 

का वातीला जळाव लागत ? 

काळोखाची राञ एकटी 

का चँद्राला जागाव लागत ? 

इच्छा माझी पुर्ण कराया 

त्या ताऱ्‍याला तूटाव लागत 

याद कुणाची येता मजला 

का आश्रुंना ओघळाव लागत ? 

तहान माझी होन्यासाठी 

रोज नदीला वहाव लागत 

राञीमागुन दिवस उगवला 

का सुर्याला तळपाव लागत ? 

श्वास माझा होन्यासाठी 

उगा हवेला पळाव लागत 

जीवनाची जिंकन्या लढाई 

क्षणा क्षणाला लढाया लागत 

निसर्ग वेडा मला सांगतो 

परोपकाराने जगाव लागत 

-कविकुमार 

(२४।६।२०१२, 1:18AM)