गजल
रात्र आहे जीवघेणी तू जरा येऊन जा !
चंद्र आहे एकटासा चांदण्या ठेवून जा !!
मी उशाला घेतल्या संवेदना प्रीतीतल्या
लोचनाना आज माझ्या स्वप्न तू देऊन जा !!
घेतले ताब्यात माझ्या काळजाला तू जसे ;
एकदा येऊन माझे श्वासही घेऊन जा !!
मोल माझ्या वेदनेचे ना कधी कळले तुला ;
ये जराशी ढाळलेली आसवे वेचून जा !!
जे तिला ना भेटले ते दे 'कुमारा' दे तिला ;
जा तिच्या हृदयात थोडे प्रेम तू पेरुन जा !!
कविकुमार -
(१०।३।१४)
रात्र आहे जीवघेणी तू जरा येऊन जा !
चंद्र आहे एकटासा चांदण्या ठेवून जा !!
मी उशाला घेतल्या संवेदना प्रीतीतल्या
लोचनाना आज माझ्या स्वप्न तू देऊन जा !!
घेतले ताब्यात माझ्या काळजाला तू जसे ;
एकदा येऊन माझे श्वासही घेऊन जा !!
मोल माझ्या वेदनेचे ना कधी कळले तुला ;
ये जराशी ढाळलेली आसवे वेचून जा !!
जे तिला ना भेटले ते दे 'कुमारा' दे तिला ;
जा तिच्या हृदयात थोडे प्रेम तू पेरुन जा !!
कविकुमार -
(१०।३।१४)