रात्रीत चांदण्या निजता
अंधार पाहुना येतो !
डोळ्यातून गळती धारा
श्वासातून वारा गातो !!
दाटते गुलाबी थंडी
उठतात मनाच्या लाटा !
क्षितीजास भेदुनी जाती
नजरेच्या पाऊलवाटा !!
गेलेल्या आयुष्याचा
आवरतो आज पसारा !
मी विझून जातो तेव्हा
मोहरतो हाच किणारा !!
तो वसंत येता दारी
पाखरास चाहुल होते !
प्रितीच्या मंद सुरांनी
हलकीच जाग मज येते !!
कविकुमार -
(६।३।१४)
No comments:
Post a Comment