-:( प्रमाणे ):-

नुसताच वेध घोतो मी पावलाप्रमाणे ! 

फिरतो उगाच आहे मी पाखराप्रमाणे !! 

दिदले तुलाच होते आयुष्य दान माझे ; 

जळतो असाच आहे मी कापराप्रमाणे !! 

माझ्याच चेहऱ्‍याला मी जानलेच नाही ; 

लपवीत दुःख होता तो आरशाप्रमाणे !! 

तू तर नदीच होती संचित वाहणारी ; 

पण मी अथांग होतो त्या सागराप्रमाणे !! 

कसला 'कुमार' तेव्हा साक्षात रौद्र होता ; 

जगतो कसा असा रे तो काफराप्रमाणे ? 

कविकुमार - 

(२६।४।१४)