आठवांच्या हिँदोळ्यावर
मन माझ झुलत होत
तू दिलेल नाजुकस फुल
आज वहीत गुदमरत होत
फुल जेव्हा नजरेत आल
तो क्षण पुन्हा आठवला
स्पर्श तुच्या नाजुक ओठांचा
आज त्यावर जानवला
सुगंध त्या फुलाचा
आजही मंद येत होता
रंग तुझ्या नाजुक भावनेचा
आजही त्यावर फुलत होता
हळव्या क्षणांची काही पाणे
आजही वहीत ठळक आहेत
फुल नाही पन विखुरलेल्या
पाकळ्या आजही साबुत आहेत
वहीची पाण चाळताना
पापनी माझी पाझरली
कटाक्षाची नाजुक झलक
आज उगाच आठवली
कुठेतरी दुर असाच मी
No comments:
Post a Comment