गजल
निष्पाप चांदण्यांना लपवून राञ गेली
होती नशा सुखाची फसवून राञ गेली
ते वायदे फुलांचे स्वप्नात तू दिलेले
ते पोपटी उखाणे फितवून राञ गेली
हा चंद्र चांदण्या पण काळोख सोबतीला
या धूंद पापण्यांना मिटवून राञ गेली
बैचेन आप्त सारे या स्तब्ध पावलांचे
निस्वार्थता दिसेना हुडकून राञ गेली
त्याचे टपोर डोळे टिपतात आसवांना
स्पर्शाविनाच येथे उमलून राञ गेली
त्याचे 'कुमार' डोळे दिसतेच सोनियाचे
या आठवात सारी बिलगून राञ गेली
- कविकुमार
(१२।११।१२)
निष्पाप चांदण्यांना लपवून राञ गेली
होती नशा सुखाची फसवून राञ गेली
ते वायदे फुलांचे स्वप्नात तू दिलेले
ते पोपटी उखाणे फितवून राञ गेली
हा चंद्र चांदण्या पण काळोख सोबतीला
या धूंद पापण्यांना मिटवून राञ गेली
बैचेन आप्त सारे या स्तब्ध पावलांचे
निस्वार्थता दिसेना हुडकून राञ गेली
त्याचे टपोर डोळे टिपतात आसवांना
स्पर्शाविनाच येथे उमलून राञ गेली
त्याचे 'कुमार' डोळे दिसतेच सोनियाचे
या आठवात सारी बिलगून राञ गेली
- कविकुमार
(१२।११।१२)
No comments:
Post a Comment